Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Τχης(ΜΧ) Σταυριανάκος Σωτήριος



Σχόλιο Ε.Α.: Τα παλληκάρια που έπεσαν για την Κύπρο από την μητροπολιτική Ελλάδα δεν ήταν λίγα. Αυτό δυστυχώς το ξεχνούν οι σύγχρονοι εφιάλτες του Ελληνισμού και της Κύπρου μας. Κάποιοι δυστυχώς θέλουν να το παίξουν και υπερπατριώτες ψευδοαριστεροί και ξεστομίζουν πράγματα τα οποία είναι εκτός πραγματικότητας. Αλλά αυτή είναι η αλήθεια, με αυταπάρνηση τα παλληκάρια της ΕΛΔΥΚ έδωσαν τα πάντα για να κρατήσουν και να καθυστερήσουν τον Τούρκο κατακτητή. Ναι κύριοι ψευδοαριστεροί ήταν Ελλαδίτες όσο κι αν σας ξενίζει και ναι είναι ΗΡΩΕΣ της Κύπρου μας, που τόσο εσείς νομίζετε ότι "αγαπάτε". Μόνο διαβάστε την πιο κάτω σύντομη αναφορά και θα καταλάβετε ότι αυτοί οι Στρατιωτικοί ήταν πραγματικοί Πατριώτες και έδωσαν την ζωή τους για την Κύπρο μας που τόσο οι εμπόροι την μισούνε. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΗΡΩΑ!


Γεννήθηκε στο Σκουτάρι Λακωνίας την 11η Ιανουαρίου 1941. Κατατάχθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων την 30η Σεπτεμβρίου 1961, απ' όπου αποφοίτησε την 27η Ιουλίου 1965 ως Ανθυπολοχαγός Μηχανικού.

Στην ΕΛΔΥΚ υπηρέτησε από 6 Αυγούστου 1972 μέχρι 16 Αυγούστου 1974, ως Διμοιρίτης Διμοιρίας Μηχανικού του Λόχου Διοικήσεως.Τχης (ΜΧ) Σταυριανάκος Σωτήριος

Φονεύθηκε την 16η Αυγούστου 1974 κατά τη μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, κατά την οποία ως επικεφαλής της Διμοιρίας του υπερασπίστηκε με πείσμα και αυταπάρνηση το στρατόπεδο.

Σύμφωνα με μαρτυρίες επιζησάντων φονεύθηκε από βλήμα πυροβόλου τουρκικού άρματος από μικρή απόσταση.

Προήχθη μετά θάνατον στο βαθμό του Ταγματάρχη.

Στιχομυθία του Λοχαγού Σταυριανάκου Σωτηρίου με το Λοχία Πλέσσα Διονύσιο:

Την 16η Αυγούστου 1974, και ενώ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, ο Λοχαγός Σταυριανάκος Σωτήριος, μαζί με τους στρατιώτες του, είναι ανάμεσα στους τελευταίους υπερασπιστές του Στρατοπέδου.

Ένας από αυτούς, ο Λοχίας Πλέσσας Διονύσιος (Λόχος Διοικήσεως / πυροβολητής), βλέποντας τις συνεχείς επιθέσεις του τουρκικού στρατού και τη συντριπτική υπεροχή των Τούρκων με άρματα και πολυάριθμο πεζικό, απευθύνεται στο Λοχαγό του και έχει τη παρακάτω στιχομυθία (αφήγηση του ιδίου):

«Δε μου λες, κύριε Λοχαγέ εμείς εδώ οι λίγοι, τι κάνουμε; Τι παριστάνουμε; Τους 300 του Λεωνίδα; Γιατί όσο και να αντέξουμε, όσο και να κρατήσουμε, σε κάποια στιγμή θα πέσουμε».

Και αυτός του απάντησε:

«Άκουσε να σου πω Λοχία. Είμαστε Έλληνες Στρατιώτες, εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε υποχρεωμένοι να πέσουμε μέχρι ενός. Τα άρματα θα περάσουν από πάνω μας».

Αυτός ήταν ο Λοχαγός Σταυριανάκος.
Λίγο αργότερα, σηκώθηκε από τη θέση μάχης που κατείχε για να εξουδετερώσει πολυβολητή επερχόμενου τουρκικού άρματος. Εκείνη τη στιγμή τον βρήκε το φονικό βλήμα.

1 σχόλιο:

  1. Πόσο ασήμαντος νοιώθω, μπροστά στο μεγαλείο αυτού του μπροστάρη Ήρωα Ελληνα Αξιωματικού, καθώς και στο μεγαλείο των ηρωικών ανδρών του. Κατά ανάλογο τρόπο, φέρνω στη μνήμη μου τις φυσιογνωμίες και "το ειδικό βάρος" πολυάριθμων προϊσταμένων μου και υφισταμένων μου συναδέλφων, για να καταφέρω με δυσκολία να ξεχωρίσω μερικούς, ελάχιστους ακριβέστερα (από αυτούς), οι οποίοι να διέθεταν κάποια από τα χαρακτηριστικά του ήρωα Λοχαγού (ΜΧ)Σταυριαννάκου, όπως,τις αρχές,την αυταπάρνηση, τα ιδανικά, τη διάθεση αυτοθυσίας και την ανδρεία του. Αιωνία η μνήμη αυτού, καθώς των υπολοίπων επωνύμων ή ανωνύμων Ελλήνων πεσόντων μαχητών, κατά τις μάχες για την υπεράσπιση της ακεραιότητας της Κύπρου το 1974

    Πελοπίδας.













    μ



































    ω

    ν

















    ΑπάντησηΔιαγραφή